Op een bewonersbijeenkomst die door de gemeente op donderdag 11 juli was georganiseerd om de plannen voor een hoogwaardige buslijn toe te lichten liepen de emoties hoog op.

Het oorspronkelijk idee van de organisatoren was om na een inhoudelijk verhaal over de plannen de onvrede onder de bewoners te kanaliseren door aan meerdere tafels met aan elke tafel een ambtenaar met specifieke deskundigheid die bewoners in kleine groepjes met die ambtenaar te laten discussiëren over de vragen die ze hadden. Dit plan werd door de bewoners binnen enkele minuten na aanvang verworpen, omdat bij alle aanwezigen de behoefte bestond om eindelijk eens alles te horen over de plannen en over de mening van alle aanwezigen. Voor één bewoner bleek deze wijziging in de orde van de vergadering niet voldoende, toen bleek dat de plannen voor de nieuwe bushaltes onherroepelijk zijn. Hij verliet dan ook met slaande deuren de zaal onder de uitroep dat “hij zijn tijd wel beter kon besteden”.

Toen de rust was teruggekeerd kon de projektmanager zijn verhaal vervolgen. Hij had voor dat verhaal 20 minuten uitgetrokken, maar dat liep door de vele interrupties uit de zaal op tot meer dan 30 minuten, waarbij teleurstelling en ergernis aan beide kanten goed voelbaar waren. Na de uiteenzetting van de projektleider was er gelegenheid tot het stellen van vragen, nu dus plenair en niet aan de aparte tafels, dus werden de ambtenaren die de tafels zouden bemannen naar voren geroepen om met hun specifieke deskundigheid op de vragen in te gaan.

Dat dit, zoals één van deze ambtenaren na afloop in kleine kring openhartig opbiechtte, “aanvoelde als een tribunaal” hebben beleidsmakers en projektuitvoerders toch echt aan zichzelf te wijten en daar valt de bewoners juist niets te verwijten. Het gaat hier om bewoners die drie maanden geleden nog niets wisten van de op dat moment al onherroepelijke plannen tot de aanleg van twee nieuwe bushaltes op nog geen honderd meter van het bestaande busstation. Het is uitsluitend aan de opmerkzaamheid van één van de bewoners te danken dat dit in de wijk bekend werd. En het enige dat de bewoners toen nog restte, was in beroep gaan tegen het kappen van 14 bomen, die plaats moeten maken voor de nieuwe bushaltes. Dat beroep is inmiddels door de bezwaarcommissie op formeel juridische gronden afgewezen, zonder een uitspraak te doen over de noodzaak van de bushaltes, want dat behoorde niet tot de competentie van de commissie.

Nadat gedurende drie kwartier vragen werden beantwoord over lengtes van gelede bussen, werking van verkeersregelinstallaties (stoplichten) , secondes of minuten tijdverlies bij gebruik van het huidige busstation, de toegenomen verkeersdrukte op de Langbroekdreef sinds de ingebruik name van de Gaasperdammer tunnel en de procedures rond herbeplanting bij bomenkap, kwam vijf kwartier na aanvang van de bijeenkomst en na herhaaldelijk aandringen vanuit de zaal op enige reflectie het hoge woord er uit: “Dit hebben wij niet goed gedaan”.

Pas na zo'n erkenning valt er echt te praten. Niemand in Nellestein is tegen een snelle buslijn, maar iedereen is tegen de nieuwe bushaltes. De bewoners van Nellestein roepen de gemeente en de projektverantwoordelijken op:

Start volgens planning (december 2024) de nieuwe snelle buslijn , maar maak gebruik van het huidige busstation en evalueer in de twee daarop volgende jaren hoe het niet realiseren van de oorspronkelijke opzet heeft uitgepakt op de beleving van de bewoners van IJburg die gebruik maken van deze lijn. En als de plannen dan alsnog gewijzigd moeten worden, betrek daar dan de bewoners van Nellestein bij.

Het is inmiddels allemaal achterhaald want de bushaltes moesten er komen en daarvoor was zelfs de voorzieningenrechter bereid de bewonersparticipatie ter zijde te schuiven.